Spanninga kwam in de finale vanaf plek vijf en had een prima start. De Nederlander stuurde als derde de eerste bocht in. Spanninga zat helemaal aan de buitenkant. Normaliter niet zo gunstig, maar deze keer pakte het goed uit voor de Nederlander. In de drukte onderin, was er een valpartij, waardoor er drie over bleven. De Amerikanen, Alec Bob, Cameron Moore en op de derde plaats, Spanninga. In deze volgorde reden ze ook naar de finish. De Nederlander probeerde het nog op het tweede stuk, maar kwam er niet aan. “Ik kan het nog niet echt geloven. Het komt ook niet echt binnen, eerlijk gezegd. Het resultaat is natuurlijk super. Ik was al blij met de finale en dan ook nog podium rijden, dat is natuurlijk helemaal super! Ongelofelijk!”

De dag begon heel vroeg en nogal sloom voor de Nederlander. “Ik had moeite met wakker worden. Naarmate de dag vorderde, groeide ik in de wedstrijd en ging het steeds beter!” Spanninga kon tijdens de wedstrijd zijn hoofd er goed bij houden. Vanwege het hoge niveau, waren er veel valpartijen. “Omdat ik mijn koppie erbij wist te houden, haalde ik uiteindelijk de finale.” In zijn halve finale had de Nederlander het geluk van twee valpartijen. Op het eerste stuk lag Spanninga nog laatste, maar door behouden te rijden, wist hij zich te plaatsen voor de finale. “In de finale kon ik gelukkig mijn eigen race rijden, wat goed uitpakte. Helaas net geen tweede plaats, maar dat is BMX. Fouten zijn niet geoorloofd in een finale. Maar ik ben super blij met mijn race en ben gewoon derde van de wereld!”

Photo: Jerry Landrum